Onder de titel “Nog net geen lente in Twente toer” heeft een mooi aantal deelnemers van het I CAN Wounded Warriors Cycling Team (ICWWCT) afgelopen zaterdag een gezellige tocht gereden.
Het rondje voerde door Noord-Oost Twente over verschillende typen ondergrond, waarbij hier en daar een alternatieve route moest worden gezocht omdat de regenval in de uren voorafgaand aan de rit enkele paden voor wielrenners ontoegankelijk had gemaakt.
De omstandigheden wisselden elkaar af: harde tegenwind in het begin van de rit, een verfrissend buitje, asfalt, klinkers en zelfs een strookje kasseien én hier en daar verrassende hoogteverschillen in het Twentse landschap zorgden voor een afwisselende rit die start- en finish had op de ‘top’ van de Paasberg.
Stropers & Zweden
Alle deelnemers werden bij ‘Pannenkoekhoes De Stroper’ ontvangen met koffie en huisgemaakte appeltaart en tegen 13:15 zaten alle deelnemers op de fiets om de rit te beginnen met een afdaling van De Paasberg, waarbij het uitzicht aan vooral de linkerkant liet zien hoe glooiend het Noord-Oost Twentsche landschap is. Vanuit de groep werd op enig moment gezegd dat het landschap enige gelijkenis vertoont met dat in Zweden… hoe mooi, en dat in Nederland.
Even een korte stop voor een teamfoto in Fleringen
Via diverse landelijke weggetjes voerde de route ons richting Oldenzaal via dorpen als Rossum, Fleringen en Vasse alwaar een korte-, pittige klim werd beloond met een lekkere lange afdaling op de Hooidijk. Vervolgens ging het richting Ootmarsum alwaar wederom een afdaling op het programma stond en een stukje van het parcours werd gereden dat deel uitmaakte van het NK Wielrennen in 2014 (Hezebergweg en de Agelerseweg).
Herstelbier en napraten
Herstelbier en afhaalchinees
Het laatste stukje voerde de groep richting Denekamp waar de Dinkel gevolgd werd en via Landgoed Singraven de weg terug werd gefietst naar de voet van de Paasberg. Na zo’n 63 kilometer werden de benen nog één keer gepijnigd door hier nog ruim 2 kilometer naar boven te moeten trappen, op naar de eindbestemming van deze koers, terug naar De Stroper, waar door diverse rijders een herstelbiertje of andere consumptie werd genuttigd.
Degenen die zich hadden opgegeven om daarna samen wat te gaan eten werden getrakteerd op een tafel vol ‘afhaalchinees’ en een huiskamer vol gezelligheid.
Alle deelnemers hartelijk dank voor jullie komst en enthousiasme. Hopelijk tot ziens in Twente, of zoals ze hier zeggen: “weer komm’n!“
Plaats een reactie